|
Artykuły / artykuły : Certyfikacja Energetyczna
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ŚCIANY - Jakość energetyczna i ceryfikacja energetyczna budynków08 lutego 2009
Zapoznaj się z CERTO - Program do certyfikacji energetycznej i EVE UT - Audyty Energetyczne Czytaj całość artykułu w PDF >> Mniejszą energochłonność budynku można też zapewnić, uzupełniając wymienione rozwiązania architektoniczne działaniami mającymi na celu poprawę izolacyjności termicznej przegród budowlanych – zwiększeniem grubości izolacji oraz poprawnym ich zaprojektowaniem.
Jak ZMIENIAŁY SIĘ wymagania dotyczące izolacyjności termicznej ścian
Wykonanie certyfikatu wymaga od audytora-inżyniera dokonanie wizji lokalnej i stwierdzenia faktycznego stanu technicznego budynku. Diagnostykę należy rozpocząć od zapoznania się z dokumentacją budynku. Niestety wiele budynków posiada tylko książkę obiektu, w której znaleźć można jedynie ogólne informacje o konstrukcji budynku. Uzysk w ten sposób dane są niewystarczające do określania stanu technicznego przegród a co za tym idzie i izolacyjności termicznej wymaganej do określenia jakości energetycznej budynku.
Określenie izolacyjności przegród budowlanych wymaga przeprowadzenia diagnostyki, którą można wykonać w oparciu o posiadaną dokumentację, wizję lokalną. Dobrze jest gdy podczas wykonywania diagnostyki przegród można skorzystać z kamery termowizyjnej. Warto też zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi izolacyjności przegród obowiązującymi w okresie budowy. Do lat 70. nie stosowano izolacji termicznej ścian. W latach 80. uważano, że przegroda jest bardzo dobrze izolowana, gdy jest ocieplona wełną mineralną lub styropianem o grubości od 2 do 4 cm. Do 1998 r. wymagania się zwiększyły – za optymalne uznawano wtedy ocieplenie materiałem termoizolacyjnym o grubości 8 cm. Następnie wzrosły one do grubości 10 cm izolacji.
Tabela 1. Zestawienie wymagań izolacyjności termicznej przegród obowiązujących w okresie powojennym
Zaskoczeniem dla inżynierów było wprowadzenie podwyższonych wymagań izolacyjnych dla przegród budowlanych przez Ustawę o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych [1]. Według zawartych w niej wytycznych minimalna wartość współczynnika przenikania ciepła ścian powinna wynosić U = 0,25 W/(m2·K). Dodatkowo wprowadzono konieczność optymalizacji izolacji termicznej, w wyniku czego nierzadko jej grubość znacznie przekraczała 10 cm. Najczęściej wynosiła ona 14 cm, ale zdarzało się również, że stosowano 16-, a nawet 18-centymetrowe grubości ocieplenia. Współczynnik przenikania ciepła ściany wynosił wówczas nawet od 0,25 do 0,2 W/(m2·K).
Rewolucją w myśleniu inżynierskim było wprowadzenie analiz opłacalności ekonomicznej, które wyzwoliły myśl projektową od zasady spełniania minimalnych wymagań w zakresie stosowania zwiększonej grubości izolacji termicznej. Wymóg ten obowiązuje już od 1998 roku i wynika z zapisu zamieszczonego w warunkach technicznych i odnosi się do konieczności racjonalizacji zużycia energii w projektowanych budynkach. Prowadzone w listopadzie 2008 zmiany zachowały konieczność wykonywania racjonalizacji rozwiązań mających wpływ na końcowe zużycie energii na c.o., wentylację, c.w.u. chłodzenie, oświetlenie a nawet racjonalizuję energii pomocniczej.
Z tego powodu opracowano bardziej złożone modele analiz ekonomiczno-technicznych, które umożliwiły uwzględnianie takich czynników, jak: inflacja, wzrost cen nośników energii, okres korzystania z efektów podwyższonej izolacji. W wyniku wprowadzenia tych nowoczesnych metod analizy optymalna grubość izolacji znacznie wzrosła. Audytorów energetycznych i nowoczesnych architektów i inżynierów nie dziwi obecnie stosowanie izolacji termicznej o grubości 20, a nawet 30 cm. Współczynnik przenikania ciepła takiej ściany wynosi U = 0,2 W/(m2·K), a nawet 0,1 W/(m2·K). Wykonywanie takich analiz umożliwiają programy Agnes, Optima i RockProfi.
Zapoznaj się z CERTO - Program do certyfikacji energetycznej i EVE UT - Audyty Energetyczne |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
lista pozostałych artykułów w dziale Artykuły Certyfikacja Energetyczna
|